Ze werkt de laatste tijd elke dag wel een uur over. Ondanks haar noeste arbeid blijft haar lijst met tickets almaar groeien. Ze loopt haar lijst met werkzaamheden door en bedenkt welke taken ze bij iemand anders zou kunnen neerleggen. Wacht, het testen van het nieuwe financiële rapport moet Willem zelf ook kunnen. Het eerste testwerk heeft ze zelf al gedaan, en ze heeft ook al een goede gebruikersinstructie geschreven.
Ze loopt naar Willem. Die heeft een fraai schema op zijn scherm waarin hij met allemaal gekleurde blokjes de boekingstypes per land heeft ingevuld.
Ik zou wel willen dat ik de tijd had om ook zo’n mooi schema te maken, met kleuren, arceringen en pijlen, peinst ze. Hij heeft ook nog een schaduweffect aangebracht. En gewerkt met verschillende fonts en uitlijningen.
Hij ziet haar niet, hij lijkt wel in trance. Oh wacht, één oog gaat nu lodderig open.
Is er wat? bromt Willem.
Ja, dat rapport dat je wilde, dat heb ik gebouwd en het is nu klaar om getest te worden.
Puffend en pruttelend begint Willem te reageren. Aan zijn veranderende gezichtsuitdrukking is af te lezen op welk moment bij hem het besef indaalt dat er nu een inspanning van hém verwacht wordt.
Radertjes draaien. Een blik die weer terugverandert van bedrukt naar opgewekt.
Is goed, schiet maar een afspraak in, dan kunnen we het samen testen.
Ik heb een instructie geschreven, blijft ze dapper doorproberen. Je kunt het zelfstandig testen.
Niet nodig, praat me maar bij als we de test gaan uitvoeren, zegt Willem.
Ze ziet in dat ze de minste tijd kwijt is als ze zélf een afspraak inschiet met Willem, zélf nog eens met hem meetest en zélf de instructie aan hem voorkauwt.
Er zit voor haar ook wel een voordeeltje aan dat hij zo werkschuw is. De tickets die er van hem liggen gaan lekker lang mee. Zolang hij er nog ongeveer tien heeft openstaan, creëert hij geen nieuwe.
In het werkoverleg met hun chef Arnoud erbij praat Willem honderduit.
Ja, eh, voor wat betreft de implementatie van de aanpassing met betrekking tot de hotelvergoedingen, die uitrol staat on hold. Samen met Frenk ben ik flink in de weer geweest om het testplan te finaliseren, we hebben al een flinke slag gemaakt. Het testplan beslaat drie delen. De eerste twee zijn uitputtend beschreven en ook al succesvol uitgevoerd. Lopende de rit ontdekten we dat de functionele specificaties incompleet waren en hebben we met Ruth een sessie belegd om de ontbrekende specs boven tafel te krijgen. Dat heeft nog flink wat inspanning gekost. Daarna hebben we alles opnieuw afgestemd met de eindgebruikers. Ruth heeft na de laatste aanpassingen de technische specificaties bijgewerkt en voor het doorspreken van het testplan nog even een bila met mij ingeschoten. Wordt allemaal deze week afgerond.
Ze moet erkennen dat hij het allemaal erg mooi kan verwoorden. Arnoud, die in mijmering was vervallen, merkt dat Willem nu aan het einde van zijn woordenstroom is gekomen en gaat weer wat rechterop zitten.
Licht argwanend zegt hij: De verhoging van de hotelvergoeding. Is dat niet hetzelfde issue waar we het de vorige maand ook al over hadden?
Onverstoorbaar zegt Willem: Vergeleken bij hoe het eerst was gaan we er nu flink op vooruit. In maart komt er trouwens weer een nieuwe release, ik ben al bezig om uit te zoeken welke impact dat zal hebben op ons maatwerk. Maar ik heb goede hoop dat het meevalt en dat we met de nu gebouwde oplossing behoorlijk future proof zijn.
Arnoud, berustend: Dus déze maand gaat het live?
Willem: Zeker, alles volgens plan.
Zelfs zij is onder de indruk geraakt van Willems betoog. Wow, wat zijn ze goed bezig geweest met z’n allen! Het klopt wel wat hij allemaal vertelt, dit zijn inderdaad alle stappen die ze doorlopen hebben. Je zou bijna vergeten dat al deze drukte gaat om een aanpassing van slechts twee regels code.
Mark Ramen 