Hoest

Ruth
Hè hè, tijd om even bij te kletsen.
Alle collega’s klagen over mijn voorganger. Hij heeft geen ene flikker gedaan, voor mij wel lekker binnenkomen zo.
Ik zou twee maanden overlap met hem hebben, maar hij werd ziek. Diabetes, zijn voet moest eraf. Mijn chef en het hoofd van HR hebben hem in het ziekenhuis opgezocht en hem daar verteld dat zijn contract niet verlengd werd. Ze hebben gewacht tot de allerlaatste dag waarop ze dat nog mochten doen. Hij werd woedend, begon te schreeuwen en met dingen te gooien en zo. Nu is hem de toegang ontzegd tot het pand. Ik moest ook nog een account van hem blokkeren. Geen kennisoverdracht dus.
Er was een go live gepland, twee weken nadat ik in dienst kwam. Mijn chef heeft die gewoon door laten gaan. Ik zou dat risico zelf nooit genomen hebben. Er was nauwelijks getest, dus ik moest heel wat brandjes blussen. Het meeste doet het nu weer.
Iedereen kent me nu wel meteen. Ze melden me alles wat niet werkt. Ik had alle problemen netjes verzameld in een spreadsheet, toen kwam mijn chef met nóg een spreadsheet. En gisteren belde ik met een manager uit Londen, die heeft óók nog een hele lijst met issues voor mij.
De andere collega’s zijn aardig. Het is maar een klein bedrijf, twintig mensen. Op afstand moet ik ook de andere gebruikers uit Europa ondersteunen maar dat gaat meestal via de mail.
Er zijn hier twee luchwandelclubjes, wat wel een beetje raar is met zo weinig mensen. Maar ja.
Hoe is het met jullie?
Filmpje: Nous Sommes Tres Petits van The Dutch

Petra
Het lijkt me dat ze jou daar wel gaan waarderen. En het komt mij over dat je nu heel veel te doen hebt. En dat je het meer naar je zin krijgt.
Met mij gaat het iets minder. Het is erg druk en SAP ligt er regelmatig uit.
De mazzel!
Filmpje: Pressure van Bill Brufords Earthworks

Ruth
Oef! Da’s niet leuk.
Intussen weet ik waarom er twee wandelclubjes zijn: er is een vete tussen twee collega’s. Ze zitten aan hetzelfde blok maar praten niet, ze mailen elkaar alleen maar. De ene heeft de baan van de ander gekregen en de andere zit nu in een onbeduidend baantje. Maar die gaat ook niet weg want ze krijgt er wel goed voor betaald.
Maar ja, ik vermaak me wel, ik neem het allemaal niet al te serieus. Ik vind puinruimen leuk werk, ik heb hier alle vrijheid, voorlopig zit ik hier goed. Mijn chef zat me eerst een beetje op te jutten. Hij dacht zeker dat ik in één maand al dat oud zeer weg zou kunnen werken. Hij lijkt niet erg veel verstand van IT te hebben.
Dat was het voor nu 🙂
Filmpje: Let It Happen van Tame Impala