Gedeelde Smart

Het is eruit voor ze er erg in heeft: het woord keffertje. Arno heeft een kwartiertje gestolen van Kees van logistiek. Die heeft één minuut te laat ingeklokt, omdat de poort van de parkeerplaats nog dicht was. Kees komt verhaal halen en krijgt dan de volle laag van Arno. Als hij gefrustreerd afdruipt laat ze zich per ongeluk zachtjes het woord ontglippen.
Kees klaart helemaal op.
O, mag jij Arno ook niet?
Dit hoort niet. Ze mag niet laten blijken wat ze echt van Arno vindt, en zeker niet aan iemand van een andere afdeling.
Ik heb niks gezegd hoor, voegt ze dan ook haastig toe.
Kees komt al snel weer op hun kantoor. Hij gaat aan haar buro staan, dit keer samen met zijn collega Wim. Ze doen niet eens een poging om een aanleiding te verzinnen voor dit bezoek.
Jij mag Arno ook niet hè, zegt hij tegen haar, ondertussen Wims blik vangend.
Ze sputtert wat en houdt zich verder op de vlakte. Nee, niet doen, niet netjes. Maar een flauwe glimlach kan ze toch niet onderdrukken.
Ja, zie je wel, wijst Kees naar haar gezicht. Zij mag hem ook niet.
Wim begint te stralen. Speels port hij Kees tussen de ribben.
Opgekikkerd vertrekken beide heren weer naar hun hokje naast het magazijn. Ze kunnen er weer eventjes tegen.