Hee Peet, wat ben je vroeg, zegt Ruth, als ze op een ochtend binnenkomt en Petra al achter haar computer aantreft. Niks voor jou!
Ja, ik wou even wat dingen afmaken, zegt Petra gestresst. Maar dat gaat weer niet lukken vandaag. Bij werkvoorbereiding is er nu helemaal niemand, Kees is naar de nachtdienst gegaan en er is nog geen vervanging geregeld. Dus nu komen die jongens uit het magazijn naar mij met hun problemen. Het kost blijkbaar teveel om een extra werkvoorbereider aan te nemen, maar bij HR komt er wél elke maand een nieuwe bij. Dat komt dan zeker uit een ander potje. En het management vergadert elke dag vanaf tien uur met al die consultants. Ik kan verdorie met mijn vragen nergens terecht. En nou stuurt die Anja van HR ook nog een belachelijk mailtje, moet je horen!
Petra trekt een smerig gezicht en begint voor te lezen.
Van: Anja de Haas
Aan: Iedereen
Onderwerp: Vakantiewerk!
Beste allen,
Aangezien Gerrit Gulf momenteel ziek is en het werk op Finance zich opstapelt, zijn we op zoek naar iemand die vanaf volgende week (zomervakantie) wil helpen.
Het gaat met name om archiveren en ander eenvoudig werk. Misschien heeft iemand een zoon/dochter vanaf 16 jaar die mee kan rijden naar het werk en een centje bij wil verdienen.
Reacties graag naar mij.
Met vriendelijke groet,
Anja de Haas
HR Manager
Leuk hoor, voor Gerrit, om te lezen dat zijn werk ook door een puber gedaan kan worden. En ze zijn ook nog te beroerd om iemand een reiskostenvergoeding te geven. Als Gerrit nog niet overspannen was, dan werd-ie het nu wel, zegt Petra smalend.
Schunnig, beaamt Ruth.
Mark loopt mopperend de kamer in.
Arno vroeg me om vroeg te komen om verder te werken aan het testlab. Maar nu hoor ik dat het al af is. En ik heb zo’n hekel aan vroeg opstaan.
Anyway. Wat gaan jullie vandaag doen?
Ze ratelt: Van Arno moest ik eerst de dataconversie afmaken en daarna de interface voor e-billing. Nick Nicely, jeweetwel, die project manager, zat me net te pushen, want morgen staat er een dure consultant op de stoep en zonder interface kan die niet aan het werk. Toen bemoeide die Sara zich met het gesprek. Ze zei dat ik voor de dataconversie Abs werk moest hergebruiken. Maar dat gaat over een totaal ander legacy-systeem met hele andere data-extracties. Ze snapt er niks van. Maar goed, Nick zei dus dat ik eerst de e-billing moet afmaken. Daarna de dataconversie, en daarna al mijn andere taken. Totaal onrealistisch. Weet ik nu al.
Werden wij ook maar zo duur betaald, zegt Mark, dan zouden wij onze werkdag ook eens efficiënt mogen indelen. Wij moeten nu telkens alles uit onze handen laten vallen als een belangrijk iemand iets wil.
Sara komt bij Sales vandaan, weet Petra. Ze is door Arno bij IT binnengehaald alsof ze één of andere wizkid zou zijn. Die twee zijn blijkbaar nogal buddy buddy. Ik geloof dat hij weleens bij haar thuis op bezoek is geweest. Niet te geloven hè? Ook Arno heeft vrienden.
Arno zwaait binnen met Sara in zijn kielzog. Hij stevent zonder te groeten af op zijn buro en begint druk in zijn la te rommelen. Sara buigt zich over hem heen en fluistert iets in zijn oor. Ze lachen ontdeugend.
Arno heeft gevonden wat hij zocht en verlaat met Sara en een grote baal paperassen de kamer weer.
Mark, Ruth en Petra wisselen wat veelbetekenende blikken uit.
O ja, dat vergeet ik nog te vertellen, zegt Ruth. Van Nick mag ik ook niet meer naar meetings. Kost teveel tijd. Annie moet mij dan achteraf bijpraten. Sara zei nog even superieur glimlachend tegen me: Zen…
Je zou ‘r toch! roept Mark.
Ja, wat een draak hè, zegt Ruth berustend. Maar die meetings kan ik toch missen als kiespijn. Niemand leest mijn systeemdocumentatie. Alles gaat op gevoel en degene die het hardste kan tetteren bepaalt hoe het wordt. De laatste keer zei ik dat het vooral belangrijk was om te zorgen dat de verkoopprijzen er in het nieuwe systeem weer goed in komen. En Sara verdraaide meteen mijn woorden en gaf me een veeg uit de pan: Nee Ruth, jij bepaalt niet welke prijzen er in het systeem komen, dat doet Sales!
Mark
Arno en Sara zijn een setje!
Sara zei het heel casual, zo van: dat is toch allang oud nieuws.
En toen begon ze te babbelen over de darmproblemen van Arno.
Euch, Too Much Information!
Filmpje: Do I Wanna Know van Arctic Monkeys
Ruth
Dat verklaart een hoop! Vandaar dat ze hier rondparadeert met een air alsof de tent van haar is.
Ik moet ook even iets kwijt.
Ik moest vrijdag voor Annie vragen beantwoorden over de pricing. Ze zou mijn queries testen. Maar ik had geen tijd want eerst moest ik vijf uur voor Karel aan de bak, stressen stressen. Tussendoor kwam Annie telkens bij me langs of ging ze me opbellen: ik heb nog iets raars gezien, nee ik heb nou nog iets raars gezien, hy-ste-risch gewoon.
Toen ik met haar mee ging kijken bleek dat ze naar de verkeerde lijst had gekeken: de lijst waar het uit kwam, niet de lijst waar het naar toe moest. Ze is als een kip zonder kop bezig geweest, ze heeft de helft overgeslagen, daardoor klopten haar resultaten niet. Ze denkt nu dat ik het niet goed heb gedaan.
Toen ik vrijdagavond op de trolleybus stond te wachten belde ze me nog op en toen zei ze: ik heb besloten om de data load toch handmatig te doen.
In het weekend heb ik nog vier mails met uitroeptekens van haar gekregen, die heb ik niet geopend.
En vandaag zie ik twee uitzendkrachten rondlopen, die zitten nu alle gegevens handmatig in te kloppen. Ze kwam nog bij me met een klaagzang over hoeveel ze wel niet in het weekend heeft moeten werken. En ze zei er ook nog bij: het is geen verwijt naar jou hoor, begrijp me vooral niet verkeerd.
Bah bah bah bah!!!
Filmpje: Feels Like We Only Go Backwards van Tame Impala
Mark Ramen 