Bedrijfsuitje

We gaan paintballen, meldt Erik opgewekt.
Daarna is er barbecue.
Erik zit in de evenementencommissie en weet dus al wat het programma zal worden van het jaarlijkse bedrijfsuitje.
Ze schuift gedachteloos een kaassouflé naar binnen terwijl ze naar hem luistert.
Goh, heeft zeker veel tijd gekost, om dat allemaal te organiseren? Goed man, zegt ze.
Intussen denkt ze: O nee! Fysieke inspanning! Bergen vlees!
Daria, die aan een belendend kantinetafeltje zit, vangt het gesprek op en zegt wél wat ze denkt.
Hebben jullie wel aan de vega’s gedacht? vraagt ze. Want vorig jaar ging ik met honger naar huis.
Daria neemt altijd haar eigen bento box mee naar het werk, omdat ze het eten uit de kantine maar niks vindt.
Linksdraaiende zure tang, die heeft ook altijd wat, moppert Erik binnensmonds.
Ruth zwijgt en glimlacht wat onduidelijk naar zowel Daria als Erik.

Het uitje blijkt ontzettend leuk te zijn.
Ze rijdt een paar keer mis, maar komt toch op tijd aan op de paintball-locatie. Als alle collega’s en hun partners er zijn beginnen ze. Ze tijgert door het bos, beschiet een paar mensen en wordt uiteindelijk zelf ook neergeschoten. Nadat ze is overleden gaat ze aan de kant staan en kletst ze wat met de andere doden. De meeste collega’s kent ze niet. Ze zitten op andere projecten. Eén vage gast lacht om alles en heeft veel slappe verhalen. Ze lacht met hem mee. Een vrouw kijkt haar daarna misprijzend aan.
Wat is dat nou, heb ik soms wat verkeerd gedaan? vraagt ze zich af.
Ze besluit zich er maar niet druk over te maken. Ze moet zo weer naar een andere locatie rijden en daar heeft ze al haar denkkracht voor nodig.
In karavaan rijden ze allemaal naar de plek waar de barbecue plaatsvindt.
Als ze in de rij voor het vlees staat, wordt ze door Erik op haar schouder gemept.
Haha, je sorteerde net verkeerd voor, ik zag het wel, smaalt hij.
Ze maakt wegwuivende gebaren. Wat boeit dat nou! Ze vindt het niet de moeite om hem van repliek te dienen.
Daria loopt langs. Ze passeert de rij en stevent doelgericht af op de salades.
Corporale clit, mompelt Erik.
Wat was dat? Daria stuift op en gaat verontwaardigd voor hem staan.
O, ik zei net een lelijk woord, maar dat ging niet over jou hoor. Ik had het over m’n ex, zegt Erik pesterig.
Effe dimmen nou, Erik, zegt Ruth.
Verbaasd kijkt hij op.
Ja, doe maar niet zo onnozel, je weet best waar je mee bezig bent, zegt ze.
Die lange kan ook praten. Werd een keer tijd, mompelt hij en loopt snel weg.
Ze laadt haar bord vol en strijkt neer bij een relaxt groepje collega’s en hun partners. Alle mannen zijn IT-er en alle vrouwen verpleegkundige.
De ideale combinatie, lacht één van de mannen.
Het zijn aardige mensen en ze vermaakt zich opperbest.
Een collega vertelt vol trots over zijn zoontje.
Shit, waarom kan ik die naam van dat kind nou niet onthouden, denkt ze verbeten. Het hoeveelste kind was dat nu? Wat had hij al, en van welke soort? Ik heb gewoon een zwart gat in mijn geheugen voor alles wat met kinderen te maken heeft. Zal wel met mijn eigen rotjeugd te maken hebben, daar ben ik ook het meeste van vergeten.
Eén vrouw vertelt dat ze minder wil gaan werken nu ze zwanger is.
Dat ligt voor de hand, want ik verdien het minste, zegt ze.
Logisch, knikt een ander.
Ze accepteren het gewoon, dat verpleegkundigen zoveel minder verdienen dan IT-ers, denkt ze. Ze zijn niet eens kwaad, lijkt het wel. Moet ik hen niet opruien? Stemming maken? Maar dat heeft geen zin, want de wereld zit nu eenmaal zo in elkaar. Ik zeg maar niks. Het is gezellig nu. We hebben barbecue.
Die vage collega van net er komt er nu ook weer aan, ziet ze. Hij wil zich bij hun groepje voegen. De vrouw die haar net zo misprijzend bekeek, haast zich om hem bij te houden. Ze werpt Ruth nog een laatste vuile blik toe en trekt de man dan mee naar een ander groepje.
Daria loopt langs met een grote bak sla. Ze krijgt nog net mee wat er gebeurt en glimlacht hoofdschuddend. Ze vleit zich neer naast Ruth, die haar vragend aankijkt.
Die gaat vreemd bij de vleet, zegt ze. Heeft meestal meerdere projectjes tegelijk lopen.
Ah. Dat verklaart een hoop, zucht Ruth. Ik denk altijd meteen dat het aan mij ligt.
Been there, zegt Daria. Proost meid.
Proost, glimlacht Ruth.