Na een tijdje mag ze ook buiten de deur werken. Met haar nieuwe leasebak rijdt ze naar haar klanten, die overal in het land zitten. Het is voor haar altijd weer een heel gedoe om niet te verdwalen onderweg. Vaak zit ze alleen op een klus. Ze maakt lange dagen, moet onder de ogen van haar klanten snel haar analyses maken en problemen tackelen. Ze let goed op dat ze geen vlekken op haar kleren heeft en dat ze al haar mitsen en maren niet uitspreekt. Ze moet zelfverzekerd overkomen. Klanten willen alleen maar horen dat het goed voor elkaar komt. Aan het eind van weer zo’n vermoeiende werkdag gooit ze opgelucht haar hakken en strakke pak van zich af en springt meteen onder de douche.
Haar chef Arnoud vertelt haar op een dag glunderend dat ze binnenkort een grote presentatie mag geven aan de directie van de bank waar ze nu een klus heeft. Ze ziet er als een berg tegenop. Ze merkt dat haar hart in haar keel klopt als ze er alleen al aan dénkt.
Elke maand is er een meeting op kantoor. Ze krijgen dan een opzwepende toespraak van de CEO. Alle in- en externe collega’s kunnen die avond weer eens bijpraten met elkaar. Ze is gehaast vertrokken van de klant waarbij ze die dag zat en is net op tijd binnen. In een hoekje van de vergaderzaal ziet ze collega Pim. Hij zit een beetje ineengedoken, staart voor zich uit. Zijn haar zit warrig. Zijn broekspijpen zijn te lang. Een grote teennagel boort zich een weg omhoog door het zachte suède van zijn rechterschoen.
Hee, hoe gaat-ie? vraagt ze als ze naast hem gaat zitten.
Pim stoot wat klanken uit maar blijft voor zich uit staren. Ze weet dat collega’s met vragen altijd naar Pim gaan. Dat is tenminste een echte techneut. Zelf wil ze graag wel wat leren over state machines. Als ze het er met Pim over heeft, merkt ze tot haar verbazing dat ze er zelf al veel meer vanaf weet dan hij. Toch hangt ze aan zijn lippen en is ze gefascineerd door zijn glazige blik en morsige uitstraling.
Hij heeft het goed voor elkaar, die jongen, bedenkt ze. Hij wordt niet naar klanten gestuurd maar mag ze alleen telefonisch te woord staan. Hij zit op een vaste locatie dichtbij huis, kan om vijf uur weggaan en hoeft niet mee te doen aan smalltalk over sport en hypotheken.
Het volgende vlekje dat ze op haar lease-auto vindt, poetst ze niet meteen weg. Het bezoekje aan de kapper stelt ze twee weken uit.
Het einde van het jaar nadert, het is tijd voor de kerstborrel. Ze trekt voor de gelegenheid een hoodie aan. Met een vlek. En wat slijtplekken. Freek ziet haar staan en loopt op haar af.
Alles goed met jou? vraagt hij met enige bezorgdheid.
Ja hoor, doet ze nonchalant.
Ze grist drie canapé’s van een langskomend dienblad en schrokt ze gretig naar binnen. Met grote bonkige stappen loopt ze op een groepje nerds af. Pim staat er ook bij. Ze hebben het over de Big Bang Theory. Ze lacht haar tanden bloot. Enkele etensresten worden zichtbaar.
Haar chef Arnoud komt naast haar staan en klopt haar op de schouder.
Heb een mooi project voor je voor volgend jaar. Bij een bank, een klus voor langere tijd. Is wel in de back office.
Met volle mond, kruimels in zijn richting sproeiend, zegt ze: OK, sure. I’ll take one for the team.
Stiekem doet ze een heel klein dansje.
Mark Ramen 